"Adam videoya alıyor beni. Benim ölmem hiç umrunda değil." Bu çarpıcı sözler, Iğdır'daki sanayi sitesinde meydana gelen patlamada ağır yaralanan Turan Şavlı'ya ait. Şavlı, ölümle burun buruna geldi, ama onu tutup çeken olmadı. O orada can çekişirken, çevredekilerin tek derdi bu anı kaydetmekti. O gün, o sanayi sitesinde insanlık öldü.

20 Nisan'da, Iğdır Sanayi Sitesi'nde oksijen tüpü satan bir işyerinde patlama meydana gelmiş, 4 kişi yaşamını yitirmişti. Ortalığın savaş alanına döndüğü patlamada, 2'si ağır 14 kişi de yaralandı. Onlardan biri de Turan Şavlı'ydı... Önce bir ses duyduğunu ama ne olduğunu hiç anlayamadığını söylüyor Şavlı, peşinden de bir gümbürtü... Patlamada bir bacağı kopan Şavlı, Erzurum'daki Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi Yakutiye Araştırma Hastanesi'nde tedavi görüyor. Şavlı'nın patlamaya dair unutamadığı olay ise, yaralanması değil de; ona yardım eli uzatılmaması oluyor. O anları şu sözlerle anlatıyor Şavlı:

"Ben başladım bağırmaya 'İmdat' diye. Hiç kimse koşmadı. Ondan sonra birtakım insanlar baktım ki etrafıma toplanmışlar. 'Beni kurtarın' dedim; adamlar ellerine telefon almışlar; beni videoya alıyorlar."

Şavlı canının derdinde, çevredekiler ise en iyi videoyu çekme derdindeydi. Yaşadıklarının şokunu atlamayan Şavlı, "Tek bir çocuk vardı. Adem diye bir çocuk... O bana yardım etti. İnsanlık yok artık, insanlık ölmüş" diyor.

Peki ne oldu da insanlar bir canı hiçe sayacak duruma geldi?

Uzmanlar, "İnsanlar artık internette 'yazıyor' ve 'görünüyor' olarak bir toplumsal onay alıp fikirlerini paylaşıyorlar. İnsanların görüşlerini söylemeye ihtiyacı var. Onay almaya ihtiyacı var. Varoluşlarının toplum tarafından onaylanmaya ihtiyacı var. 1990'larda itibaren kamusal alan artık sosyal medya olmuş durumda" değerlendirmesinde bulunuyor.